Wanneer oude werkopdrachten, persoonlijke missie en passie voor zingen samen vallen in één productie is dat een bezoek en het delen waard: Mijn allereerste opdrachtgever in 2011 (FestivalMusicaSacra) programmeerde op 15 september ‘Barmhartigheid ten Strijde’, een programma van Philzuid (mijn indirecte opdrachtgever in 2016). Mmv StudiumChorale, tenor Peter Gijsbertsen (OperaZuid Zauberflöte in 2019) en bariton Raoul Steffani (MatthausPassionDoorn in 2023). Op het programma staat o.a. de Cantata misericordium van Benjamin Britten, gecomponeerd ter gelegenheid van het eeuwfeest van mijn huidige werkgever hetRodeKruis😊. philharmonie zuidnederland
Studium Chorale Martijn Dendievel dirigent Peter Gijsbertsen tenor Raoul Steffani bariton John Adams The Wound-Dresser Ralph Vaughan Williams Fantasia on a Theme by Thomas Tallis Benjamin Britten Cantata misericordium In 1864 werd het Rode Kruis opgericht. Bij gelegenheid van het eeuwfeest kreeg Benjamin Britten de opdracht voor een Cantata misericordium (‘van de barmhartigheden’), gebaseerd op de parabel van de Samaritaan. Zelden uitgevoerd en minder bekend dan het War Requiem, mede omdat de tekst bewust in een internationaal academisch Latijn is gesteld. In datzelfde jaar woedde volop de Amerikaanse Burgeroorlog. Walt Whitman, tegenwoordig de beroemdste mannelijke Amerikaanse dichter van de negentiende eeuw, meldde zich als vrijwilliger om gewonde soldaten te verzorgen en te troosten. Aan deze ervaring wijdde hij The Wound-Dresser in zijn verzamelbundel Leaves of Grass. John Adams componeerde op deze tekst een cantate voor bariton (als Whitmans eigen stem) en klein orkest. Vertolker is Raoul Steffani, aan wie dit voorjaar de Nederlandse Muziekprijs werd toegekend, de hoogste onderscheiding voor Nederlandse klassieke musici. Vaughan Williams’ Tallis-fantasie, geschreven voor een weelderige strijkersbezetting in de ruime akoestiek van Gloucester Cathedral, was bedoeld als voorstadium van een oratorium of opera naar de zeventiende-eeuwse allegorische roman The Pilgrim’s Progress. De pelgrim: immer afhankelijk van gastvrijheid.
0 Comments
Er was een wandelpad van twee jaar voor nodig om te ontdekken waar mijn toekomst zal liggen. Mijn werk bracht me van Maastricht naar Amsterdam en Den Haag. Het Pieterpad is af; het toeval bracht mij tegelijkertijd naar mijn nieuwe plek. Het wordt niet west, oost of noord, maar het midden van Nederland. Na 33 jaar Limburg verhuis ik - dankbaar en vervuld met mooie herinneringen - naar Zeist. Mission accomplished. Met deze wandeltocht heb ik dankzij zo'n zeventig (nieuwe) donateurs € 4.328,- bij elkaar gewandeld voor Stichting IMC Weekendschool. En daarnaast was het vooral ook een voorrecht dat zoveel vrienden en familieleden met me wilden meelopen om oude herinneringen op te halen en nieuwe herinneringen te maken.
"Je moet het verleden bekijken om het heden te begrijpen en toekomst te kunnen maken." Deze tocht heeft mij van buiten de schoonheid en diversiteit van Nederland laten zien en heeft er van binnen aan bijgedragen dat ik mijn toekomst met vertrouwen en een open blik tegemoet zal treden. |